Kur këndoj “live”, e ndiej këngën
Koha javore: Ju bëni pjesë tek ata këngëtarë që kanë filluar të luajnë me instrument për të kaluar më pas te kënga. Pse e keni lënë fizarmonikën, apo më saktë e keni në plan të dytë, për t’u marrë me këngën? Si ndodhi kjo?
V. Luka: Ndodhi krejt papritmas dhe as që më shkonte ndërmend se karrierën time do ta vazhdoja si këngëtar sepse isha i dashuruar pas fizarmonikës, por ja që ndodhi. Unë e shpjegoj këtë si një dukuri të pashmangshme që mund t’i ndodhë çdo njeriu që merret me muzikë sepse kënga të intrigon dhe çdokush ka dëshirë që ta provojë zërin si dhe mundësitë e veta në këtë pikëpamje.
Pra, kënga të bën për vete dhe nëse në fillim pritesh mirë nga publiku, atëherë keni një arsye madhore që të vazhdoni këtë rrugë. Unë nuk e kam lënë fizarmonikën, por për momentin jam më i njohur si këngëtar duke ndarë kështu fatin e shumicës që merren me muzikë.
Këngëtarët janë në fokus të mediave dhe publikut, rrjedhimisht edhe më të njohur, kurse instrumentistët kanë po ashtu merita të mëdha në muzikë, por ata qëndrojnë në prapaskenë. Vetë natyra e këtij profesioni është e tillë.

Koha javore: Ku ndjeheni më mirë, si këngëtar apo instrumentist?
V. Luka: E ndiej veten mirë kur këndoj. Po aq mirë dhe bukur ndjehem si instrumentist, por kur këndoj dhe luaj njëkohësisht në fizarmonikë, atëherë ndjehem më së miri dhe jam më i lumtur.

Koha javore: Pse jeni përcaktuar për muzikë popullore?
V. Luka: Për muzikën popullore jam përcaktuar sepse ajo më pëlqen më së shumti. E kam më afër sepse jam rritur me këngët popullore.

Koha javore: Keni menduar ndonjëherë të këndoni në ndonjë rrymë tjetër muzikore?
V. Luka: Nuk kam menduar asnjëherë të këndoj në ndonjë rrymë tjetër muzikore sepse nuk e gjej veten aty dhe nuk më shkon për dore asnjë rrymë tjetër që nuk është afër muzikës popullore.

Koha javore: Cili është frymëzimi Juaj në muzikë? Keni një idhull që dëshironi ta ndiqni?
V. Luka: Në muzikë njeriu lehtë e gjen inspirimin nëse ke interesim dhe talent. Mund të fillosh të merresh me muzikë, por nuk mund të vazhdosh nëse nuk ke inspirim dhe vullnet, dëshirë dhe kënaqësi. Sepse të mban gjallë ëndrra që një ditë do të këndosh si Dani apo Meda, Sinani, Bujari apo dikush tjetër, që është më i pëlqyer nga publiku vite me radhë në skenën muzikore shqiptare. Ata janë idhujt e gjeneratës sime dhe mjedisit ku jetoj, çka medoemos është reflektuar edhe tek unë.

Koha javore: Preferoni të këndoni live apo play back?
V. Luka: Të këndosh “live” është më bukur. Atëherë e ndiej këngën dhe e interpretoj si rezultat i gjendjes sime shpirtërore të momentit kur jam më afër publikut. Besoj se asnjë këngëtar nuk preferon të këndojë “play back”, por ja që kjo gjë është e domosdoshme në raste të ndryshme, kur kërkon momenti apo arsyeja objektive, si në rastin e lodhjes fizike të këngëtarit. Sepse nuk duhet harruar fakti që edhe ne jemi njerëz e jo vegla muzikore.
Unë preferoj të këndoj “live”, ndërsa “play back” këndoj vetëm kur bëj regjistrimin e spoteve, pasi që një gjë të tillë e kërkojnë organizatori i programit apo producentët e shtëpive muzikore.

Koha javore: Deri tani, me sa di, nuk keni dalë me ndonjë album të vetin? Po merreni me përgatitjen e ndonjë albumi?
V. Luka: Tani jam duke përgatitur albumin tim të parë. Shpresoj se në të ardhmen do t’i përkushtohem më shumë përgatitjeve të CD-ve dhe video-klipeve se deri tani. Kuptohet që kjo gjë do punë dhe përkushtim, por çdo gjë arrihet vetëm me punë dhe dashuri për këngën, muzikën dhe dëgjuesit.

Bisedoi: I. Kallaba
Koha Javore