Džo Abazović i Ismet Karamanaga…Nostalgija za Starim dobrim vremenima našeg turizma…
Džo Abazović i Ismet Karamanaga…Nostalgija za onim “Starim dobrim vremenima” našeg turizma… Do devedesetih godina prošlog vijeka Ulcinj je bio na čelu crnogorskog turizma, sa milionima noćenja inostranih gostiju, uglavnom njemačkog govornog područja u vremenu od aprila do novembra…Danas je grad zapostavljen i nalazi se na margini turizma i turističkog prometa, sa samo sedam posto na nivou Republike Crne Gore..
” Maćehinski” odnos Vlade Republike Crne Gore prema našem gradu, kao i nesposobnost lokalne uprave da se odupre takvom odnosu i njeno stavljanje u “vazalni” odnos su glavni uzroci pada i srozavanja našeg turizma. Turistička Organizacija grada oformljena pod dirigentskom palicom Lokalne uprave, od ljudi kojima je turizam “mislena imenica” još više doprinosi takvom padu..
Grad nema više hotela, razoreni su i rasprodati, neki su jednostavno nestali…nema ničega od onog nekadašnjeg sjaja i pravog turizma. Hoteli i onaj turizam ostali su samo u sjećanjima pravih turističkih radnika i poznavalaca svjetskog turizma i naravno, u starim kalozima poznatih tour operatora.
Nas, i naš grad nema više danas u katalozima poznatih tour operatora, nema nas nigdje.. Ima nas po svi samovima i berzama kao “privesci”u sklopu Nacionalne turističke organizacije, bez propagandnog materijala i svega onog što treba da doveze turiste kod nas ..
Da se nekim čudom, veliki srpski satiričar Radoje Domanović, reinkarnira vjerujem da bi na našem primjeru, “vazalnosti i poslušnosti” prema “Vlasti” našao pravu temu i siguran sam da bi prevazišao sve svoje satire…
1.
2.
