Nika: Shasi dhe Ulqini një histori ndryshe
Zanafilla para ilire e qyteteve Shas dhe Ulqin
Këta si qytetet duhet të jenë formuar mbase fillimisht nga qendrat tregtare Tulat e dikurshme të kulturës para ilire – e të cilat hasen kudo në Evropë, pastaj në pjesë të ndryshme të Afrikës dhe Azisë. Mendojmë në kohën e fuqizimit të bujqësisë pemëtarisë si dhe të shpikjes së tregtisë , si :të mëndafshit kinez, erëzave(parfumeve) arabike , kripës verës etj. Dëshmohet se rrugë të këtilla tregtare kalonin gjithandej nëpër dy qendrat e përmendura- ilire , Shas dhe Ulqin duke shkuar edhe përtej detit…?!!Mijëvjeçari i 3 –të para Erës Sonë:
Po duket se duke ndjekur rrugët kryesore tregtare euroaziatike dhe afrikane që kalonin nëpër këto treva ndodhi fillimisht edhe magazinimi i mallrave – Filloi pastaj edhe shkëmbimi i tij , në fillim dihet mall për mallë duke nxitur kështu gjithsesi një trafik të madh mallrash në qendra të caktuara të cilat fillojnë e njihen si qytezat Tula në histori- Trafik i mallrave.
Kush janë retët , dasaretët dhe sasaretët- Shasaretët (Shasi)?!
Kujtojmë kështu se një popullsi e cila dëshmohet të ketë ardhur në trupin e ilirisë ishte edhe ajo e popullsisë nordike që arriti të depërtojë deri këtu e duke kaluar edhe detin në mesin e popullësusë alboilire, kuptohet me forcën e kuajve dhe të mburojave para 3 mijë vjeteve , por duke mos e shpërbërë ilirinë shohim që seretët, ku hynin: Retët, dasaretët dhe dasaretët ia behën në Shas dhe Ulqin.
Këto të fundit si duket i dhanë edhe emrin Shasit(shasaretët)- Sasaretët . Po duket edhe këto ishin retë që kishin shumë shije dhe vullnet për jetë (Enezo Gati- Ilirët,- botoi Bargjini – 2005 f.. 138).
E nga retët- njerëz dhe sundues të drejtë , po duket që edhe sot trashëguam fjalën Rreth , si njësi administrative – pohon Gati .
Kurse dasaretët del të ishin popullsi të dashur e të drejtë e shumë të lezetshëm .
Nga retët mbase kemi edhe emrin rex- prijsë i drejtë dhe kuptohet, kuptimin e dytë të fjalës roje.
Këta si popullsi e ardhur nga veriu -fillimisht në tulat e përmendura gjithandej , vunë ca mure për të ruajtur mallin e arritur në destinacion dhe në mes të godinës kishin një arkë , ku të paktën në Tulë , ruhej Malli gjatë natës.
Një Tulë e tillë , përveç Shasit, që kish zanafillë edhe më të lashtë – si objekt kulti Ilir- ngjashëm si Dodona, sipas neve duhet të ishte edhe porti i Ulqinit sepse aty përqendroheshin të gjitha rrugët që lëshoheshin nga pjesa kontinentale malore në det. Ndoshta emri i qytetit edhe sot fsheh dhe ruan rrënjën Tulë.
Kujto ngjashë del e formuar nga rrënja Tulë edhe qytetit Tuzlla- e cila quhej Tulçe…?!
Atëherë pse të mos pranojmë që në këtë rast jemi afër zbërthimit të vetë etimologjisë së emrit të qytetit kur edhe emri i qytetit të Ulqinit na del si Dulcinium- Dulçe( Dulçinea)- që disa e ngatërrojnë me Dulçinean- sheqeren lat. dhe e martojnë me Servantesin- Servetin….?!
Çfarë ishte besimi ilir?!
Hetojmë se shumë kush nga mos informimi për kulturën e besimit ilir ku hyn Shasi dhe Ulqini , kurrëdoherë kur nisin gërmimet arkeologjike në topogërmadhat ilire të kësaj gjeografie – pra edhe në vet Shasin Antik dhe arkaik, mendon dhe shpreson që atij,nën muret e kishave ekzistuese të shpallen rrënoja madheshtore ilire të tipit të faltoreve kristiane – qelive ku rrijnë të ngujuara perëndi e perëndesha ose harbojnë njëri me tjetrin në orgji kolektive skutave të tempullit të humbur si në kulturat tjera dhe harrojnë se këso gjërash nuk hasim as në Dodonën Iliri.
E gjithë kjo ndodhë sepse shpesh ngjat që ne nuk e kemi të qartë konceptin ilir të fesë së tyre të parë pagane që vërtetohet se është një me natyrë- monoteiste dhe aspak e thjeshtë siç pretendonte Aleksandër Stipëeviq-
Te popullsia pellazgo ilire ku hyjnë shqiptarët e deri te shfaqja e popullsisë albo ilire për gjatë gjithë historisë ekzistonte ndër ta një Zot – Kronosi-( Koha)?! Kurse sipas besimit ilir Zoti del të ishte i përmasave të pa paramenduara dhe si i tillë mundësh t’i lutesh kudo në natyrë . Ai nuk mund të rrijë në një faltore sepse është Ala (cit. Enezo Gati- Ilrët- Bargjani – Tiranë 2005) duke pasur kuptimin “ me krahë qiellor” – Andaj qielli është tepër i madh për të krahasuar krahët e dikujt me te ?!!
Ndërsa në gjuhët simite – me të cilat ka afri shqipja , ky Zot njihet edhe si El, por ka edhe emra tjerë , si psh RA, Rabi- na(Zoti ynë, arab.).
Ky Rabi-na , te popullsia Albo ilire(pra edhe në Anë të Malit) del si Ru-na ( na ruaj..). Kështu quhej sipas Gatit, edhe njëri nga gurët e varrit i cili edhe sot praktikohet te shqiptarët – Shas dhe Ulqin. E guri i dytë i varrit quhej Rro-na, pra në kuptimin që vdekja është dorëzim i të vdekurit në varr dhe sikur thot se me vdekje jeta vazhdon deri në përjetësi ( në kuptimin pasi RRONA zot RUNA….?!!
Kush është RRIZANA – Pse në Shas nuk bënë të hulumtohet në mënyrë të egër edhe me buldozer ?!!
Sipas këtij besimi të thjeshtë , por burimor ilir, shohim që Zeusi si Zot ilir nuk lindi diku në një pallat…., por në një shpellë mali , diku në mesin e Zanave të motrat dhe vëllezërit e vet e të cilat bashkë me nënën e vet Afërditën kishin mision ta mbronin nga babai i vet për të mos e vrarë për punë Karrige-Froni…?!!
Për kuriozitet duhet shtuar se në këtë besim edhe hyjnesha Nënë e Madhe( që është një Evë- Hava) del të ishte një Zanë Mali .
Nga kjo po duket vjen edhe emri i Shasit –anës së Malit icili në hartat venedikase njihet edhe si RRIZANË
Në mitin shqiptar shohim që janë heronjtë(fatosat) ata të cilët kanë lindur nga dashuritë e atyre nga qielli ( si p.sh-ilirët që besonin për veten se kanë rënë në tokë nga ylli Skiro) dhe kuptohet që ishin martuar me femra të bukura vdektare .
Kjo është e gjitha dhe ata nuk ishin trashëgimtarë të barbarve e paganëve dhe historia e tyre në Shas nuk shkon vetëm deri në shekullin VI që kanë qejf skllavet.
E nëse është kështu , çfarë funksioni ka tashti një alltar (vend flijimi) shumë i sofistikuar me mure dhe pirgje që disa presin tu zbulohet në Shas….?!
Jo alltari ( që në vete fsheh fjalën all…) te ilirët del të jetë shumë i thjeshtë, – bënë edhe një mur apo gardh Shestani – buzë një druaje – lisi shumë vjeçar , nën të cilin , për Nënën e Madhe ( Evën)që lindë shumë fëmijë të pritet një dem i bardhë që ajo të jetë e kënaqur e të mos marrë mëri.