Aleks de Tokvill para 170 vitesh, në librin e vet monumental “Mbi demokracinë në Amerikë” shkroi se në komunë mbështetet fuqia e popujve të lirë. Institucionet e komunës janë për lirinë ajo që janë shkollat fillore për shkencën, ato lirinë ia bëjnë të arritshme popullit. Pa institucione komunale, tha Tokvill, një komb, mund t’i krijojë vetvetes pushtet të lirë, por nuk mund të ketë shpirt liridashës.

Duket se në Ulqin dalëngadalë po arrihet konsensusi: duhet të anulohet tenderi për Valdanosin. Sepse, firma britanike “Cubus Lux”, e cila është ftuar në negociata për rentimin 30-vjeçar të këtij gjiri të papërsëritshëm është një kompani e vogël dhe nuk mund t’i plotësojë kushtet që ka cekur në ofertë.

“Mos lejoni që Ulqinit të bëhet Las Vegas!”, i tha nënshkruesit të këtyre rreshtave një tetëdhjetë vjeçar nga Kotorri. E ky zotëri, që ka lundruar anekënd botës, e di fare mirë se kompania “Cubus Lux” menaxhon tre kazino në bregun adriatik: “Las Vegas Casino” në hotelin “Histria” në Pula dhe kazinotë në hotelet “Belvedere” dhe “Narcis” në Rabac. Vitin e kaluar, pasuria e kësaj kompanie e cila kryesisht ushtron veprimtarinë në Kroaci, çmohet në 45 milionë euro. Në vitin 2002 ajo në Pula është regjistruar si “Ndërmarrje për organizimin e lojrave të fatit, bixhozit dhe bastit”. Përfaqësuesit e “Mogul-it”, (grupi Monitoring i Ulqinit) konsiderojnë se “Cubus Lux” nuk i plotëson kushtet e tenderit. “Kjo kompani nuk është operater ndërkombëtar i hoteleve dhe brend që është i shquar dhe i njohur ndërkombëtarisht dhe nuk ka përvojë të mjaftueshme në planifikimin, zhvillimin dhe menaxhimin e hoteleve të cilët sipas standardit ndërkombëtar janë të nivelit katër plus yje e më shumë, pohon bashkërenduesi i këtij grupi të organizatave joqeveritare të Ulqinit Xhemal Peroviq.

Ai thotë se në shembullin e Valdanosit, si dhe në një sërë rastesh në procesin e privatizimit në Komunën e Ulqinit, në realitet kemi të bëjmë me uzurpimin e lokalitetit me qëllim të stërshitjes eventuale. Dhe vërtetë: përpos përsëritjes së dokrrave mbi investimet e mëdha dhe zhvillimin, askush nga zyrtarët malazezë dhe lokalë ende nuk e ka thënë qartë se çfarë dobie do të realizojë qytetarët e Ulqinit dhe Komuna e tyre në rast se Valdanosi, Plazhi i Madh dhe Ada, respektivisht 80% e plazheve të tyre të jenë nën kontrollin prej disa dekadash të rentuesve.

Tubimi i paradokohshëm në organizimin e Këshillit për Rikthimin e Ullishtave në Valdanos tregoi se në Ulqin është krijuar masa kritike e energjisë dhe se çdokush duhet ta kryejë pjesën e vet të punës në mënyrë që të paktën ky lokalitet të ruhet si pasuri publike dhe private.

Një përgjegjësi e madhe në radhë të parë bie mbi anëtarët e Këshillit: ata kurrësesi nuk guxojnë të heqin dorë nga asnjë kërkesë që kanë paraqitur ata vetë. E kjo do të thotë: toka e shpronësuar në Valdanos duhet t’u kthehet ish-pronarëve. Deri në ullirin e fundit! Ai që do të tentojë të bëjë pazarllëk me këtë parim, do të njolloset nga njerëzit dhe nga historia.

Sytë e publikut janë drejtuar edhe nga prefekti, i cili njëherazi është edhe anëtar i Komisionit të tenderimit, por edhe nga Parlamenti komunal ku do të duhej të hapej debati i gjerë lidhur me këta tender.

Është thjesht e pakuptueshme që kjo nuk është bërë ende! Nëse dihet historiku i qytetit, atëherë mund të nxirret konkluzion se ai ka përjetuar prosperitet vetëm atëherë kur ka gëzuar vetëqeverisjen lokale. Në këtë çështje kyçe, kur vendoset për hapësirën, ajo fitohet ose humbet!

Aleks de Tokvill para 170 vitesh, në librin e vet monumental “Mbi demokracinë në Amerikë” shkroi se në komunë mbështetet fuqia e popujve të lirë. Institucionet e komunës janë për lirinë ajo që janë shkollat fillore për shkencën, ato lirinë ia bëjnë të arritshme popullit. Pa institucione komunale, tha Tokvill, një komb, mund t’i krijojë vetvetes pushtet të lirë, por nuk mund të ketë shpirt liridashës.

Pra, qyteti është vend i rehatshëm i jetesës vetëm nëse zhvillon frymën liridashëse dhe përkujdesjen për njerëzit. Kurse ulliri, kjo pemë e bekuar e mrrekullueshme, është gjithashtu pjesë e jona. Së këndejmi, pjesën e vet të punës duhet ta kryejnë edhe organizatat ekologjike. Ato tani duhet ta dëshmojnë domethënien e ekzistimit të vet. Krahas kësaj, ato duhet të sugjerojnë edhe për rëndësinë e zhvillimit të qëndrueshëm në Plazhin e Madh dhe në Adë. Në këtë aspekt ato do të kenë mbështetjen e organizatave ndërkombëtare, e të mos flasim për kushtetutën dhe ligjet e këtij vendi.

Përndryshe, që të gjitha këto janë shënuar në mënyrë të mrrekullueshme dhe të hollësishme edhe në projektin e Bankës Botërore mbi domosdoshmërinë e zhvillimit të turizmit të qendrueshëm në Plazhin e Madh.

Mustafa Canka

Koha Javore