Koopertinë
Jeta shpesh herë ka qënë e pabesueshme për të. Shumë e personifikojnë me një kuti çokollatash. Disa të tjerë e ngjasojnë me një pasqyrë së cilës po nuk i qeshe nuk do të qeshë kurrë.
Kurse vetë Rozana e ngjason me një spektakël teatri. “Një ditë u gjenda përpara një publiku dhe fillova të luaj komedinë time” shprehet ajo.
Kam bërë ç’është e mundur në jetë që spektakli të jetë një ëndërr dhe në fund kur të binte sipari shpresoja të merrja duartrokitjet e publikut.
Sepse vetëm ateherë një artist e kupton se e ka jetuar atë udhëtim deri në fund me buzëqeshje stampuar në fytyrë.

Revista Spekter