Plazhi i Valdanosit me formën e një patkoi dhe me një emër qe mbart histori Plazhi i Valdanosit është një nga perlat e bregdetit te Ulqinit. Ai ka një det te thellë dhe rërë te imët nga guri.
Plazhi rrethohet nga pylli dhe shkurret mesdhetare duke i dhënë zonës një freski te veçante ne këto dite te nxehta vere. Plazhi i Valdanosit  është ende ne zhvillim e sipër për sa i përket shërbimeve dhe infrastrukturës turistike, por pushuesit i gëzohen bukurive te natyrës dhe pastërtisë qe është e vështirë ta gjesh ne disa plazhe te tjera. Në Ulqin rreth katër kilometra në veri të qytetit, rrugës për në Tivar, gjendet një gji i mbyllur i mbuluar me ullinj 500-vjeçarë, gjiri i Valdanosit. Aty gjendet një pjesë e konsiderueshme e ullinjve të të gjithë zonës. Fati i atij gjiri ka shqetësuar tashmë prej tre dekadash ulqinakët, ndërsa së fundmi është kthyer sërish në qendër të vëmendjes.
Plazhi që shtrihet midis dy kepave shkëmbore dhe qe është formuar nga veprimtaria akumuluese e valëve të detit, mbetet vendi më i bukur dhe më i pastër në gjithë rivierën e kodrave të rrethit të Ulqinit.
Këtë vijë bregdetare e administron qeveria e Malit të Zi, duke ruajtur panoramën e një gjiri fantastik, i cili të krijon një ndjesi të plotë qetësie e çlodhjeje.

Diçka për gjirin e Valdanosit

Valdanosi me ullishtėn dymijëvjeçare – gjiri mė i bukur i Detit Adriatik

Nė largėsi prej katėr kilometrash nė veriperėndim tė Ulqinit, midis Mavrianit dhe Mendrës, nė formė patkoi tė ngushtė shtrihet gjiri dhe lugina e Valdanosit. Kepat e tij qė e mbrojnė lėshohen pingul dhe fundosen thellė nė det, kurse plazhi ėshtė zallishtė, e pėrbėrė nga gurėt nė diametėr 1-20 cm. Ėshtė i gjatė 700 m, kurse i gjėrė mestarisht 20 m. Pėr ndryshim nga gjiret e tjerė ky ėshtė i mbrojtur nga erėrat e jugut e tė veriut dhe shpeshherė, nė kohė shtrėngate, ka shėrbyer pėr strehimin e anijeve. Nė fund tė gjirit, nė mes tė bregut, gjendej karantina . Pėr shkak tė sėmundjeve nga tė cilat mund tė infektoheshin ekuipazhet e anijeve gjatė lundrimit, e qė tė mbrohej popullsia e qytetit, kur vinin anijet, mė parė duhej tė ndaleshin njė kohė tė caktuar nė karantinė. Nė vitin 1833 ėshtė shėnuar se njė anije e Ulqinit e tipit brigantin paska ardhur e e infektuar nga Aleksandria nė Valdanos dhe, me urdhėrin e kapetanisė sė limanit tė Ulqinit paska ndenjur 40 ditė nė karantinė.

Lugina e Valdanosit ėshtė e mbuluar me drurė mė tė vjetėr tė mbėltuar me trupa ulliri. Ullishta e Ulqinit me 90.000 trupa ėshtė unike, sepse pjesa mė e madhe e saj, rreth 75% gjendet nė kompleksin e luginės sė Valdanosit. Vjetėrsia mesatare e ullinjve ėshtė mė se 500 vjet, por disa trupa janė qė nga koha e Greqisė antike (shekulli V pra erės sė re ). Ullishta e vjetėr pėrbėhet nga ullinjtė e vajit. Vaji i njohur i Ulqinit, nė amfora e qypa tė dheut, ishte mall tregtar barazi me arin dhe arrinte deri nė Trieste, nė Venedik, nė Romė e nė Kairo, si dhe nė brendinė e vendit ( nė Shkodėr, Shkup, Diokle, Ras, Prizren etj.). Nė kohėn kur bėhej vjelja-mbledhja e ullinjve, nga ullishta jehonte kėnga e mbledhėsve. Sipas legjendės djaloshi nuk mund tė martohej para se ta mbėltonte sė paku njė ulli.