Nika: Vështrim kritik- Fotoekspozita e Marubit
-NJË MOSDIJE ME NJË MOSDASHJE….??!!
Duke shikuar në arkivin e faqes për kulturë , në internet/ Lajme nga Ulqini, shkëputa nga faqja e tij , disa fjali provokuese , të cilat më nxisin që edhe një herë të merremi me ekspozitën e Marubit të organizuar në Ulqin…. Kësaj radhe, duke iu kthyer me logjikë të ftohtë,e pa emocione, pata përshtypjen, se, epshi, për të manipoluar, me Marubin, shkonte aq larg , sa që permes ekspozitës, shihej, se ngatrroheshin kohët dhe ngjarjet. Ndaj mendimin që njeriu, edhe në se është i paditur, dhe është i vetëdijshëm për këtë, ai prap mund të organizojë, diçka të mire e me vlerë, sepse mosdijen, mund ta kompenzojë me vullnetin për ta bërë një punë mirë dhe bukur. E kjo arrihet duke pyetur të tjerët, për problemet , që i kanë më pak të njohura, mirëpo mjerisht këtu të ne , si duket nuk është duke ndodhur një veprim i tillë….
Para se të flasim për problemin, mendojmë se, në fillim, nevojitet të cekim që Marubi, si Italian që ish, ai në të gjithë Malin e Zi, për hesapin tonë, mund të ketë bërë rreth 2- 300 fotografi, ndërsa, nga ana e tjetër, dihet që ky , kishte realizuar edhe fotografinë e parë në Shkodër.
Andaj për këtë, kësaj radhe, objekt i yni ,i trajtimit, do të jetë çështja e abuzimeve dhe falsifikimeve të mundshme, të bëra, përmes fotografisë. Mendojmë që edhe plagjiatet kulturorte, duhet doemos të diskreditohen e sidomos, kur shohim që pas tyre qëndrojnë institucionet e qyteteve fqinje, Shkodër e Ulqin, kurse në rastin konkret edhe Bashkimi Evropian.
Faji në këtë rast, kuptohet që nuk është edhe aq i institucioneve politike e publike, por “ i meritumit- profesional”, i cili qëllimisht dhe me vetëdije lë hapësirë manipulimi duke rrezikuar njollosjen e vet, dhe të institucioneve që mbështesin projektin e tillë….
Mirëpo, le të hyjmë në problem duke sjellur tekstin ku thuhet:” Komuna e Ulqinit dhe Bashkia e Shkodrës, po realizojnë një projekt për promovimin e turizmit nëpër mjet trashëgimisë kulturore.
“Projekti ka për qëllim zhvillimin e turizmit të këtyre dy vendeve përmes promovimit të trashëgimisë kulturore të përbashkët, në veçanti trashëgiminë e familjes së famshme të fotografëve- Marubi”, thotë Edin Mehmeti, menaxher i projektit dhe koordinator për projektet IPA, pranë Zyrës për Bashkëpunim Ndërkombëtar dhe Projekte, në Komunën e Ulqinit “
Ose testin tjetër i cili edhe më tej sqaron çështjen, si vijon:”…UHAP FOTOEKSPOZITA NË KUADËR TË PROJEKTIT MARUBI……”
“….Ne mbremjen e djeshme, ne muzeun e kalase u hap Foto-ekspozita “ Nje shekull fotografi – Ulqini dhe rajoni 1860-1950”, ne kuader te projektit “Marubi – një model bashkepunimi mes Shkodrës dhe Ulqinit” i finansuar nga Bashkimi Europian ne kuadër të programit për bashkëpunim ndër kufitar të Shqipërisë dhe Malit të Zi.
Ekspozita tregon 45 fotografi me motive personazhesh dhe panoramesh te rajonit nga fotografet e familjes Marubi, Rudolf Mosinger dhe Shan Pici si dhe disa akoma te paidentifikuara.
Inaugurimin solemn e benin Kryetari Cungu, Ambasadori i Shqiperise ne Mal te Zi Tonin Beci, perfaqesuesja e Bashkimit Europian znj. Donata von Sigsfeld, drejtori i Qendres per Kulture Dr. Nail Draga dhe drejtoresha e muzeut Mileva Nikolaidis.
Falenderojme vecanerisht kolektoret lokal per kontributin e tyre me fotografi per realizimin e ekspozites: Jusuf Lika, Dr. Ruzhdi Ushaku, Safet Cungu, Hasim Resulbegu, Cano Lazoja, Halil Ramusha, Ali Kasmi dhe Jozo Briskovic.”
Ndoshta edhe jemi subjektiv, por krijohet përshtypja, se, dëshira për të vrapuar pas ” presë së majme “ që ofrojnë projektet e huaja , mund të jetë bë motiv , për abuzim…Shuma me të cilën fitoi projekti, llogaritet të jetë mbi 80 mijë , nga të cilat 40mijëi fitoi Shkodra e 40 mijë Ulqini…. Kësaj pune dhe trashjes së zullumit, për momentin, di t’i ndihmojë edhe dëshira e flaktë e disave për gjetjen e rastit, për të mbuluar autoritetin deficitar të së kaluarës , duke u ngritur mbi të tjerët…, mendojmë për disa që niveli i statusit aktual shoqëror nuk u korrespodon me statusin, origjinës së dikurshme të tyre…Andaj, një fotografi, në aparatin e Marubit, të para ardhsit të vetë, do të thoshte shumë…..
Realizimit të projekteve të tilla , para donatorëve të huaj , u shkon në favor edhe mbështetja nga pushtetit vendor, sepse, është kusht për kalimin e projekteve të shumta, gjë që nga pushteti i më parshëm ka munguar në masë të madhe të paktën për qarqe të veçanta. Kjo është edhe njëra nga arsyet që grupeve të interest, u nevoitet tej mase pasja e pushtetit në Ulqin e sidomos projekteve të mëdha , që mund të priten nga donacionet e huaja.. Kuptohet , që mbështetja, nuk do të ishte diçka e keqe , por nëse pushteti i shumicës , bën përzgjedhje selektive të projekteve të shumta në fafor të njërit apo tjetrit grup, nuk do të ishte në rregull.
Që diçka me projekt të fotografive nuk shkonte, dhe ngjallte dyshimin ,ishte vazhdimi i praktikës së fshehjes , pas emrave të personaliteteve…, por që mjedisi nuk i njeh “ si kolektorë fotografie”, ose nuk shihen se janë parë edhe aq fort me aparat të hedhur krahut ?!!… Zakonisht, në të këtilla raste, emrat e përveçëm të qytetit, u gjinden aty, që të shërbejnë si maskë , për të maskuar hilen!
Sipas nesh,nga 40 votografitë, e ekspozitës, shumica e tyre nuk kishin të bënin fare me Ulqinin, e as me kohën e Marubit… Të gjithë jemi të vetëdijshëm se,Fotografia , për këto hapësira, në vitet 1850- 1900 , dihet se ka qenë luks i rrallë. Ndërsa vetë familja Marubi, me shegertet e tij(të birësuar), ishte ekskluzivitet, në radhë të pare dhe luks i oborrit mbretëror të Mbretit Nikollë…Kështu që , na duket se është shumë vështirë të bindësh dike , që Marubit, i takoi , që në Ulqin, të fotografonte njerëz të zakonshëm.
Sa fotografi pat bërë Marubi dhe kush i publikoi për opinion në Ulqin?!!!
Këtu në vazhdim, shkëputëm vetëm disa fotografi, të fotoekspozitës së Marubit,që s’kanë lidhje me Marubin?!!!
Albanian Horse-Dealeres in Cataro”,1908- shqiptarët me kal në Kotorr
F.Hamillton Jakson, “The Shores of the Adriatik”
Full text on project Gutenberg
http://www.gutenberg.org/files/30548/30548-h/30548-h.htm
Për Marubin, koleksionisti prodhimtar i fotografive nga Ulqini, Gazmend Çitaku , ceku, që ai , në Ulqin , nuk duhet të ketë bërë shumë fotografi ….?!!Dhe se e tija duhet të jetë ajo me pamjet e Ranës së Ulqinit , kurse këtë , Çitakut ia dëshmoi, ish -drejtoresha e Arkivit –Marubi, në Shkodër, zonja Seliha Osmani.
Çitaku , i pyetur nga ne, se përse, nuk i kishte takuar kënaqësia të ishte i përmendur në ekspozitë, në mesin e shumë vetave, ose të “kolektorëve lokalë”, të përmendur në tekst… u shpreh se ka qenë i anashkaluar.
Kuptohet që pyetja , nga ne, i kish arsyet e veta , dhe ishte reale, sepse fotografitë e para, të Marubit , pa i veçuar, këtu në Ulqin, i kemi pare të publikuara, gjatë viteve 90, në faqet e revistes lokale Kronika , që Çitaku bashkëdrejtonte .Tjetër, me shitjen e redaksisë së Kronikës, ai deklaron se fotografitë e tija për Ulqinin,I kishin mbetur në një kompjuter të redaksisë…?!!!
Fotografi e pas luftës së dytë botërore e hoxhë Bushatit,
me disa turist që s’ka lidhje me Marubin?!!!
Kurse , mua , pasi dëgjova rrëfimin e tij, s’di pse, në moment mu kujtua puna e qyqes dhe urrejtja që kemi ndaj saj . Në të vërtetë qyqja , nuk bënë punë tjetër, të urryer, përveç se vezët e saja, ia vë tinëz, një zogu tjetër në çerdhen e tij, që t’ia çelë e rrisë…, me siguri këtë e bënë nga përtacia, ose ndosht është e “zënë me punën e vajtimit të vëllait Nasufit e Isufit”, që populli beson se , ajo i vajton, sa herë që hap gojën dhe bënë Kuku… ! Mbase ky veprim i qyqes edhe do të ishte i kuptueshëm, por nuk është i tolerueshëm, sepse zogjtë e qyqes, si fillojnë e mëkëmbën, ia nisin t’i gjuajnë poshtë çerdhës, zogjtë e shpendit tjetër?!!! Shpresojmë që me asociacione të këtilla të momentit jemi në rregull dhe s’kemi nevojë për shqetësim.., si do kudo lexuesit e faqes le të nxjerrin vetë mësim?!!!
Pas Marubit rradhën munda ta ketë ndoshta, edhe fati I fotografive, të austriakut, Allfred Wollner, i cili para do kohëve ia dhuroi Ulqinit fotografitë e tija të bëra në Ulqin.Tërheqim vërejtjen, se këtu në Ulqin, mund të ngjajë që edhe ekspozita e austriak Allfred Wollner, që është një mjek dhe i cili diku rreth viteve 60, kish qendruar mysafir në Ulqin, duke bërë shumë fotografi ,të shndërrohet lehtë në legjendat e “historive të shekullit të Marubit”, pa çka se sot “është shekull informacionit .”
Rrëfehet se mjeku i përmendur kish qëndruar si mysafir në Ulqin dhe kish bërë shumë fotografi… Tregohet se ai, duke ndjekur para disa viteve, rastësisht, shfaqen , në Austri të një grupi folklorik nga Ulqini, në kohën e Gëzim Hajdinagës, si kryetar I komunës së Ulqinit, në shenjë hareje, kish filluar të ngazëllehej nga salla …, dhe në fund të shfaqes, pas sqarimit të çështjes, iu kish dhuruar të gjitha fotografitë e bëra…
Më pas nga koleksioni i austriakut, ishte organizuar botimi i tyre, nga zotri Çitaku dhe ishte shfaqur një ekspozitë “ me karakter të përhershëm në shtëpinë e Kultures , në Ulqin….” , Pasi çështja e ekspozitës së vendosur në Galeri,filloi e u harrua, bashkë me karakterin e i saj të përhershëm…, çuditërisht, ngjau që me kalimin e kohës, në mungesë informimi, të harrohej edhe vetë karakteri i ekspozitës. Kurse , më pas, një ditë prej ditëve, gazetari i TV Teutës, Ibrahim Berjashi, deklaroi në një reportazh: “ Se dikush , “gjoja” kish organizuar ekspozitë të fotografive në Ulqin dhe më pas ishte zhdukur, duke lënë pas, fotografitë…)?!!! Sido kudo , pas këtij reportazhi, ekspozita u tërhoq…, por fati i saj , mbase mund të mos dihe edhe sot… Ishalla edhe kjo nuk prodhon sërish hallocinacionet e përmendura, dhe nuk na takon, që përsëri, të dëgjojmë legjenden e qyqjes për Nasufin e humbur…
E kështu sërish mund të na ngjajë, që në një ekspozitë tjetër të mundshme, të austriakut, pas disa viteve…, të dalë, që edhe ai, të ketë rrokur , në aparat, ashtu si Marubi edhe njerëzit më të zakoshëm të kohës… Zbulimi i thesareve të Ulqinit, po duket Vazhdon???!!!
Edhe kjo fotografi nga ekspozita,njohësit e problemit,cekin,se-nuk ka lidhje me Marubin?!!.