Nika: Si u shpreh Luigj Shkreli, për statusin auto diskriminues të shqipes në komunë..?!
Vazhdim:
Pas shqetësimit të ngritur , ai tha se është e drejtë kushtetuese që njeriu të shprehet shqip në administratë…?! Andaj kërkoj nga pushtetarët shqiptarë , që të flasin shqip në kuvend, dhe se ka kaluar koha kur dikush nga pushteti , të te pengojë në përdorimin e saj dhe që dikush tjetër “ nga patriotët”, mbi këto pengesa të përfitojë poenët politikë.
Mirëpo udhëzimi i tij edhe pse me vend , vazhdoi të mos përfillej duke e trajtuar problemin e ngritur nga ai –si çështje të mbyllur…?!
Nëse dikush thotë se edhe ai , mund ta ketë nxjerrë këtë konstatim për të mjegulluar skenën nga dalja e prapaskenës…, mirëpo duhet shtuar ,që Shkrela , deri sa ishte kryetar kuvendi dhe iu imponua të bëjë një sistematizim të ri të vendeve të punës, ai nuk preku në shërbimin e përkthyesve , ku hynin 3 përkthyes dhe dy daktilografe të gjuhëve përkatëse. Madje e pasuroi shërbimin edhe me një punëtorë të administratës.
Ndërsa më vonë kur u angazhua edhe përkthyesi i katërt – koha e Cungut, me ndërhyrjen në sistematizim të vendeve të punës nga kryetarët pasues, shohim se çdo gjë u bë në dëm të përkthyesve dhe pamë që shumë shpejt- një nga një u avulluan të gjithë këta, bashkë me daktilografet e veta duke mbetur vetëm me një përkthyes , por që edhe ky mbeti pa zyre, pasi me isharet të politikës iu dha nënkryetarit të katërt , që doli se është më i rëndësishëm se dygjuhësia. ..?!
Pse e përkrah L . Shkrelën….?!
E përkrahim, sepse praktika dëshmon , që nëse nuk reagohet me kohë shkeljet ligjore nisin e zbatohen si praktika të pa shkruara , përmes “ autoriteti të pushtetit “ që ta fshinë të drejtën kushtetuese tënden..! Në rastin konkret pamë se si , autoriteti i pushtetit të sekretarëve e “ pshurri …”udhëzimin e deputetit Luigj Shkreli. ..?!! Të cilit , që të jemi real , nuk i mbeti hapësirë për të shprehur e dëshmuar pakënaqësi, as sa vet Hajredin Kovaçit i cili e bojkotoi parlamentin , për deri sa të mos fitojë materialin shqip…?!!
Poezia “ Të folurit me gishta”…?!!
Mbase për opinion u duk të isha banal , me përdorim të metaforave “për gishtin e Dini”, që mungoi në kuvend, por duke vazhduar metaforën, po shtoj se sa për L. Shkrelin, në këtë punë “ që bëri vaki..”, kemi një ngushëllim dhe themi , se shyqyr që nuk është koha e komunizmit – kur edhe pse me statut të komunës komuniste- neni 3 i saj, u siguronte qytetarëve zbatim të dygjuhësisë , autoriteti i pushtetit – ashtu si sot Luigjit, nuk të lejonte të shkruhej ose të përkthehej as një germë e vetme e lëre më një fjalë apo fjali e plotë.
Ndërsa sa për Hajredin Kovaçin që pushteti i ISHARETIT vazhdon ta quaj “ boshnjakisht”- HAJRUDIN, themi se ai, zor se mund ta demotivojë kush , për të mos vazhduar “Ecjen pa mbarim..”, në mbrojtje të shqipes, pasi ka refuzuar ecjen me trenin e KOALICIONIT TË ISHARETIT – në një kupe me Luigjin . Mbase ky i fundit , fillon e reflekton drejtë ndaj Kovaçit duke mos e nëmë me nëmën “ e neneve …“ , kur i tha ; “ GJITHMONË KËMBË MBETSH HAJRUDIN KOVAÇI E KURRË MOS HYPSH NË TREN… ?!
Kujtojmë edhe këtë , se dikur, në këso rrethanash Dinit, i pat ngjarë të flasë me gishta, kur si i dënuar politikë- bashkë me mu , e kishim të ndaluar nga administrata e Burgut të Spuzhit, që gjatë vizitave me prindërit të flasim shqip. Dhe për të mos legalizuar praktikën e menduar të tyre.., Dini pat shpikur mënyrën e re të komunikimit me prind, duke folur me gishta. Shih poezinë e tij Të folurit me gishta që vazhdon:
Në fillim më pyetën edhe savjet – unë i ngrita dy gishta- më vonë më pyetën edhe sa muaj- unë ngrita dhjetë gishta nëntë tetështatë…një/ dhe kurë më pyetën edhe sa ditë- unë prapë ngrita dhjetë nëntë tetë shatë një/ gishtat që merrnin formën time.
Kurse për vete , pasi nuk isha shpikës i zoti, për ti ikur legalizimit të kësaj metode kisha refuzuar vizitat e nënës , e cila në heshtje ,e kish pranuar vendimin tim.
Dhe për çudi KOHA KUR FLISNIM ME GISHTA, përsëri po na ndjek edhe sot..?!!!
Pikëpamjet e shprehura në faqen “OPINIONE” nuk përfaqësojnë domosdoshmërisht politikën redaksionale të „Lajmeve nga Ulqini„