In Memoriam: Zef BRISKOVIQI

02.04.2017
IN MEMORIAM: Zef BRISKOVIQI
Me respekt të veçantë dhe me një pietet të thellë dëshiroj ti shkruaj disa rreshta për tashmë të ndjerin Zef BRISKOVIQIN. Ndërroi jetë në moshën 83 vjeçare. Për ato që nuk e kanë njohur mirë, i përkujtoj se zotëri Zef Briskoviqi i ka takuar një plejadës të atyre qytetarëve të cilët meritojnë një epitet të posaçëm. Prandaj, edhe jam i mendimit se emri i Zef Briskoviqit, do të mbetet i shkruar më shkronja të arta në historikun e qytetit tonë. Edhe unë mund të themë se jam krenar, pasi që këtij person ja kam dedikuar një tekst modest edhe në librin tim “Ulqini, monumente, portrete , ngjarje”, botuar në vitin 2016, ku në mesin e shumë personaliteteve kam veçuar edhe të ndjerin Zef.
Jam më se i sigurt se Zefi ka merituar shumë më tepër.
Zefi ka mbetur një sinonim i njohur në tërë Ulqinin. Dera e shtëpisë së tij ka qenë gjithmonë e hapur për njerëzit që kërkonin ndihmë për të shëruar. Zefi nuk ka kthyer askend në çdo kohë të ditës a po të natës. Njerëzit i ka pritur me qetësi, më një bujari , më fjalët e ëmbëla që shumë herë ishin edhe sheruese. Mirëpo, më së pari, pasi që Zefi nuk ka pretenduar se është mjek, gjithmonë, atyre të cilët e kanë kërkuar ndihmën etij, ua ka tëhequr vëmendjen dhe i ka këshilluar se më parë ”duhet të shkoni dhe ta inçizoni në Rëntgen” pastaj nese doni ejani tek unë. Zefi ka qenë një zotëri i vërtetë, markant, dhe i qetë, një njeri i cili kurrë nuk e ka ngrit zërin, gjithmonë pedant dhe i qeshur. Një njeri i jashtëzakonshëm. Zefi ka mi munguar më së tepërmi familjes së tij , por edhe të gjithë qytetarëve të qytetit tonë.
Dhe në fund, këtë mjeshtri Zefi ua ka lënë në trashëgëmi djemve dhe nipave, kështu që një mjeshtri e tillë popullore mbetet brez pas brezi në familjen e Zef Briskoviqit.
Pushoftë në paqe.

Ismet Karamanaga Facebook

Danas je umro gospodin Zefa BRISKOVIĆ, jedan iz one plejade iz onih zlatnih vremena našeg turizma. Za one koji ga nijesu dovoljno dobro poznavali, hoću da napišem par riječi o ovom izuzetnom čovjeku. Zefa je radio kao maser u Ulcinjskoj rivijeri, i njegove ruke su bile najtraženije u ona vremena kada su naši hoteli bili puni stranaca. I vrata njegove kuće u Kolomzi su uvijek bila otvorena za sve one koji su od njega tražili pomoć. U bilo koje doba dana ili noći, Zefa je uvijek bio spreman da pomogne. Njegove ruke su često bile pravi lijek, iako je on svoje posjetioce uvijek upućivao na snimanje i konsultacije sa ljekarima.
O ovom divnom čovjeku napisao sam jedan skroman tekst, koji sam objavio u mojoj zadnjoj knjizi “Ulcin, spomenici, portreti i gogađaji” objavljenoj prošle godine. No, svakako, on je siguran sam zaslužio i zaslužuje mnogo više od toga. Ljudi kao što je bio, već sada pokojni Zefa BRISKOVIĆ , zaslužuju da se nađu u posebnoj antologiji našeg kulturnog nasljeđa.
Bio je izuzetno tih, skroman i miran čovjek, čovjek izuzetnih manira, markantan i vječito elegantan . Na samom kraju, još jedna rečenica, ovo vrhunsko umijeđe nasleđeno od njegovoih predaka, prenosilo se sa kolena na koleno. Tako je to i danas, kada više nema Zefe. Njegovi sinovi i unuci su uvijek spremni da pomognu, kad god to neko od njih to zatraži.
Neka njegova plemenita duša nađe svoj mir u Raju.

Ismet Karamanaga Facebook